Z książką w przyrodę

„Żubr Pompik. Wyprawy” to cykl książeczek o sympatycznej rodzinie żubrów: tacie Pomruku, mamie Poradzie, Polince i jej starszym bracie Pompiku, którzy z rodzinnej Puszczy Białowieskiej wędrują przez całą Polskę i odwiedzają parki narodowe. Autorem jest Tomasz Samojlik, znany miłośnik i popularyzator przyrody.

Do tej pory ukazało się 9 części, a każda z nich pokrótce charakteryzuje  dany park narodowy i  przedstawia jego najbardziej znane okazy zarówno flory jak i fauny.
Nasi bohaterowie wędrują dolinami, nad brzegami rzek, płyną przez morze, nie straszne są im też piaski, podmokłe łąki czy bagna.

Jest też element zabawy. W każdej książeczce zaprezentowany jest symbol danego parku, który należy odnaleźć na kartach historyjki.

To również opowieść o rodzinie, mądrości rodziców, naiwności i niespożytej energii dzieci, które dopiero poznają otaczający je świat.
I gdyby nie dobre rady starszych, często ta nauka byłaby niebezpieczna lub bezowocna.

A wszystko to opisane bardzo przystępnie, obrazowo i z humorem.

Część 1 „Tajemnica rzeki „
Narwiański Park Narodowy to kraina wielu rzek, bogactwo ptaków zamieszkujących pobliskie szuwary. To różnorodność nie tylko gatunków wodnych, błotnych, ale też kolorów i  dziobów: szerokich i płaskich, długich i szpiczastych, czy krótkich.  To również lekcja ostrożności.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Część 2 „Bagienny łoś”

W tej części nasi bohaterowie docierają do Biebrzańskiego Parku Narodowego,  do królestwa łosi i batalionów, ptaków, które słyną z walk toczonych miedzy sobą.
To też historyjka o tym, że czasem warto pomóc komuś, kro ma gorszy dzień.  A świetny dowcip rozchmurzy każdego ponuraka.

Część 3 „Plan bobra”

Rodzina żubrów zawędrowała do Wigierskiego Parku Narodowego-  krainy  jezior: małych, dużych i  wielkich,  tych przejrzystych i błękitnych, a nawet takich porośniętych wodnymi roślinami.  To tu wije się jedna z najsłynniejszych rzek, Czarna Hańcza i to tu niekwestionowanym królem jest bóbr. Opowieść ta to nauka dla tych, którzy myślą, że największy znaczy najsilniejszy. Ale z siłą wiąże się też odpowiedzialność i to co robimy, ma wpływ na życie innych.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Część 4 „Rodzina borsuków”

Las żyje i rozbrzmiewa najróżniejszymi dźwiękami. Czasem cicho, czasem głośno, niekiedy słodko i pięknie, a  innym razem trochę dziwnie. Żubrza rodzina przekonała się o tym odwiedzając Kampinoski Park Narodowy. Kiedy Polinka zapragnęła nauczyć się tupać,  nie spodziewała się nawet, że dzięki temu pozna przeuroczą
i wielopokoleniową rodzinę bobrów. Bo nie tylko dla żubrów więzi rodzinne są ważne. Borsuki również troszczą się o bezpieczeństwo swoich najbliższych.

 

Część 5 „Najstraszniejsze drapieżnik”

Czy igły sosnowe, szyszki i gałązki nadają się do jedzenia? Nasze żubry tym razem znalazły się wśród drzew iglastych, które są dla nich czymś nowym. To Park Narodowy Bory Tucholskie, idealne środowisko dla występującego tu niegdyś głuszca- dziś oglądanego tylko w logo parku. Na swojej drodze ponownie spotykają bobry
i jeziora, a w nich najdrapieżniejszego drapieżnika na świecie, który nie dość, że jest jadowity, całymi dniami poluje, zjada tyle, ile sam waży, to do tego potrafi jeszcze nurkować- rzęsorka rzeczka. Dzięki temu spotkaniu  zrozumiały, że nawet jeśli drapieżnik wydaje się straszny, to nie oznacza, że od razu  trzeba się go panicznie bać.
O wiele lepiej jest go po prostu dobrze poznać.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Część 6 „Zachłanna mewa”

Słowiński Park Narodowy to nie tylko wybrzeże Morza Bałtyckiego i piaszczyste plaże, ale również jeziora, przybrzeżne wydmy i bory sosnowe, a żółty grząski piasek bynajmniej nie przeszkadza  w podziwianiu krajobrazów. Każda wyprawa jest lekcją życia. Ta uczy cierpliwości oraz tego, że nie można być samolubnym. Bo dzielić możemy się wszystkim. Pozwólmy innym na odkrywanie własnych skarbów, nawet jeśli mają to być stara powyginana sosna czy norka w wydmie. A na przykładzie mewy dowiadujemy się, że ten kto jest zachłanny traci podwójnie.

Część 7 „Dumny bielik”  

Woliński Park Narodowy  to strome i wysokie brzegi Morza Bałtyckiego i wyspa Wolin, gdzie nad wodami Jeziora Turkusowego szybuje dumny bielik, a częstym gościem jest szarytka czyli foka szara. Pierwszy raz na wyspie jest okazją do poznania samych siebie i dowiedzenia się, że skromność to ważna cecha, choć nie wszyscy
ją cenią. Żubry zaprzyjaźniają się ze skromną foką szarytką, której nie w głowie zabieganie o rozgłos, a także poznają  bielika, który bez ceregieli zapewnia wszystkich
o swoich zaletach i byciu NAJ: „ Ho, ho, mości panie, w bieliku tych naj jest bez liku”.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Część 8 „Ptasie stado”

Na podmokłe łąki parku narodowego Ujście Warty, gdzie gnieżdżą się niezliczone ilości gęsi, kaczek, łabędzi i innych gatunków ptaków wodnych, dociera nasza rodzina żubrów. Młodzieńczy zachwyt w poznawaniu otaczającej przyrody nie zawsze dobrze jest odbierany przez tych,  którzy akurat w danym momencie chcieliby pobyć sami
Historyjka o tym, że każdy z nas jest inny i kiedy jedni wolą wędrować w samotności,  inni nie potrafią żyć inaczej niż w licznych stadach.  Dzięki bohaterom dowiadujemy się, że nawet jeśli cenimy ciszę, spokój i wolną przestrzeń, a czyjeś towarzystwo chwilowo  nam przeszkadza,  to w końcu nadchodzi  taka chwila,
że pragniemy pobyć z drugą osobą.

Bo dobrze jest robić rzeczy, które lubimy, wraz z osobami, które są nam bliskie. Razem jesteśmy w stanie dokonać jeśli nie wielkich, to przynajmniej wielu rzeczy.

Części 9 „Zwinna Wydra

Wśród jezior i torfowisk nad rzeką Drawą w Drawieńskim Parku Narodowym szumią lasy sosnowe, bukowe i dębowe,  a wśród nich kwitną piękne i kolorowe storczyki.
Nasi bohaterowie mają dylemat: jak pogodzić dziecięcą radość i entuzjazm z dorosłym obowiązkami i ważnymi sprawami? Dzięki poznanej wydrze dowiedzą się,
że nawet jeśli jesteśmy duzi, możemy cieszyć się ze skakania, pływania i beztroskiej zabawy. Bo jak mówi Polinka „ dorośli to tylko dzieci, które bardzo urosły”.

 

 

 

Myśleliście, że żubry żyją tylko w nieprzebytych puszczach? Otóż nie. Te ciekawskie zwierzęta często opuszczają leśne gęstwiny, by poznawać świat. Poznajcie go razem z nimi i wyruszcie na wyprawę po parkach narodowych Polski.

 

 

 

 

 

 

 

 

Ocena: ★★★★★★★ (8/ 10)

Tomasz Samojlik „Żubr Pompik. Wyprawy”

Media Rodzina , Poznań 2017-2018, s. 24 

Kategoria wiekowa: 5+

Przeczytaj także

Strona korzysta
z plików Cookies.
Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie.